Θα ξεκινήσουμε για μία πλήρη περιήγηση στα πιο σημαντικά αξιοθέατα της Πόλης του Φωτός. Πρώτη στάση, το Νο1 έμβλημα του Παρισιού, ο Πύργος του Άιφελ. Κατασκευάστηκε το 1889 από τον μηχανικό Γουστάβο Άιφελ με αφορμή τη μεγάλη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού με θέμα την Τεχνολογία και την Πρόοδο, που έγινε το 1900 αλλά και για τον εορτασμό των 100 χρόνων από τη Γαλλική Επανάσταση. Επόμενος σταθμός μας είναι τα Ηλύσια Πεδία ή αλλιώς Champs Elysées. Πρόκειται για τη διασημότερη λεωφόρο του Παρισιού και, σύμφωνα με τους ταξιδιωτικούς οδηγούς, την ωραιότερη του κόσμου. Κατασκευάστηκε από τον Λουδοβίκο 14ο το 1667 ως συνέχεια των Κήπων του Κεραμικού. Ο Λουδοβίκος κατοικούσε στο Παλάτι του Κεραμικού. Η ονομασία προέρχεται από την ελληνική μυθολογία, όπου ήταν ένας τόπος στον Άδη με ολάνθιστα λιβάδια. Η λεωφόρος καταλήγει στην, επίσης διάσημη, Αψίδα του Θριάμβου, που κατασκεύασε ο Ναπολέων περίπου 2 αιώνες μετά. Μάλιστα, επέλεξε το συγκεκριμένο σημείο επειδή η περιοχή ήταν τόπος κατοικίας του προτού στεφθεί αυτοκράτορας. Ακολουθεί το Μέγαρο των Απομάχων, ένα μεγαλειώδες σύμπλεγμα μουσείων και μνημείων, το οποίο κατασκευάστηκε επί Λουδοβίκου 14ου. Η αρχική χρήση των εγκαταστάσεων ήταν ως νοσοκομεία και κέντρα αποκατάστασης των αναπήρων πολέμου. Σήμερα, εκεί υπάρχει και μαυσωλείο για τους μεγάλους Γάλλους πολιτικούς και στρατηγούς, όπως ο Ναπολέων. Η δε περιοχή των Απομάχων, όσον αφορά την αγορά ακινήτων, είναι η πιο ακριβή σε ολόκληρο το Παρίσι, ίσως και στον κόσμο. Φυσικά, δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε μία στάση στη διάσημη Παναγία των Παρισίων, ένα από τα πλέον θαυμαστά αρχιτεκτονικά μνημεία γοτθικού ρυθμού. Βρίσκεται στη νησίδα Ιλ ντε λα Σιτέ του ποταμού Σηκουάνα. Η κατασκευή της ολοκληρώθηκε στα μέσα του 13ου αιώνα. Στις 2 Δεκεμβρίου του 1804, στον ναό στέφθηκε Αυτοκράτορας ο Ναπολέων Βοναπάρτης. Όμως η Παναγία των Παρισίων έγινε παγκοσμίως διάσημη χάρη στο ομώνυμο επικό γοτθικό μυθιστόρημα του Βίκτωρος Ουγκό που εκδόθηκε το 1831 και σήμερα θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Αμέσως μετά θα πάμε στο Πάνθεον, ένα από τα πιο εμβληματικά δείγματα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής στο Παρίσι. Η ονομασία του είναι ελληνική και η αρχιτεκτονική του φέρει στοιχεία κορινθιακού ρυθμού. Χτίστηκε τον 18ο αιώνα από τον Λουδοβίκο 15ο, αρχικώς ως ναός αφιερωμένος στην Αγία Ζενεβιέβ, την πολιούχο των Παρισίων, με σκοπό να φιλοξενήσει το λείψανό της. Τελικά όμως, μετά από πολλές τροποποιήσεις, χρησιμεύει σήμερα ως ένα μη θρησκευτικό μαυσωλείο διακεκριμένων Γάλλων πολιτών (Βολτέρος, Ρουσό, Μαρά, Ζολά, Μαλρώ, Δουμάς κ.α.) Εν συνεχεία θα περάσουμε από τη διάσημη Αποβάθρα Ορσέ (Quai d’ Orsay), που βρίσκεται στη Δυτική Όχθη του Σηκουάνα. Εκεί θα δούμε το Υπουργείο Εξωτερικών της Γαλλίας όπου έγιναν οι διαπραγματεύσεις και οι διατυπώσεις για τη σύνταξη της Συνθήκης των Βερσαλλιών που έθεσε τέλος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1919. Επιπλέον, ο δρόμος της αποβάθρας είναι πασίγνωστος και λόγω των ζωγράφων που στήνουν εκεί ιστορικά τα καβαλέτα τους και ζωγραφίζουν – αυτή η σκηνή είναι ορόσημο που βλέπουμε σε όλες τις ταινίες που έχουν κατά καιρούς γυριστεί στο Παρίσι. Ένας ακόμα σταθμός μας για σήμερα είναι το Τροκαντερό. Πρόκειται για τον λόφο στη Δυτική Όχθη που έλαβε αυτή την ονομασία το 1823, προς τιμήν της μάχης του Τροκαντερό στην Νότια Ισπανία, στην οποία το οχυρωμένο ομώνυμο νησάκι κατελήφθη από τα γαλλικά στρατεύματα. Πριν από τότε ο λόφος ονομαζόταν Σαγιό. Το 1878 στο Τροκαντερό είχε χτιστεί το ομώνυμο παλάτι, ως εκθεσιακός χώρος για τη Διεθνή Έκθεση που έλαβε χώρα την ίδια χρονιά. Εν συνεχεία, για τους σκοπούς της Διεθνούς Έκθεσης του 1837 το Παλάτι του Τροκαντερό κατεδαφίστηκε για να χτιστεί στη θέση του το Παλάτι του Σαγιό, το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα. Στους Κήπους του Τροκαντερό θα δούμε και το εντυπωσιακό Σιντριβάνι της Βαρσοβίας. Διαθέτει 12 υδάτινες στήλες που φτάνουν τα 12 μέτρα, 24 μικρότερα σιντριβάνια που το νερό τους φτάνει τα 4 μέτρα και 10 υδάτινες καμάρες. Στο άκρο που βλέπει στον Σηκουάνα, υπάρχουν 20 κανόνια νερού, που εκτοξεύουν με πίεση πίδακες νερού 50 μέτρων προς τον πύργο του Άιφελ. Επόμενη στάση μας, το μουσείο των μουσείων, το Λούβρο, που είναι ίσως το σημαντικότερο του κόσμου και σίγουρα το διασημότερο. Το Λούβρο βρίσκεται στη Δυτική Όχθη, χτίστηκε το 1190 και αρχικά ήταν οχυρό. Αργότερα, μέσα στον μεσαίωνα, μετατράπηκε σε ανάκτορο και εκεί άρχισαν να φιλοξενούνται οι βασιλικές συλλογές. Ως μουσείο λειτούργησε μετά τη Γαλλική Επανάσταση και συγκεκριμένα τον Αύγουστο του 1793. Τότε τα 3/4 των εκθεμάτων του προέρχονταν από τις βασιλικές συλλογές και το υπόλοιπο 1/4 προερχόταν από την κατασχεθείσα εκκλησιαστική περιουσία και τη δήμευση της περιουσίας των ευγενών της χώρας. Εν συνεχεία, τα εκθέματα αυξήθηκαν θεαματικά κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων. Ο ίδιος ο αυτοκράτορας ονειρευόταν να δημιουργήσει στο Παρίσι το μεγαλύτερο μουσείο στον κόσμο. Κατά τις εκστρατείες του λοιπόν καθιέρωσε στους όρους ειρήνης πολεμική αποζημίωση σε είδος και, συγκεκριμένα, σε έργα τέχνης που εκτιμούνταν από Γάλλους ειδικούς. Τότε προστέθηκαν στο Λούβρο αναρίθμητες αρχαιότητες από την Ιταλία, την Αυστρία, τη Γερμανία, την Ελλάδα, την Αίγυπτο, τη Μέση Ανατολή και άλλες περιοχές. Ανάμεσα σε όσα πήρε ο Ναπολέοντας ήταν και μια τεράστια ελαιογραφία του Πάολο Βερονέζε σε καμβά, «Ο Γάμος στην Κανά», διαστάσεων 9 Χ 6 μέτρων, που κοσμούσε ιταλικό μοναστήρι και την οποία ο Γάλλος ηγέτης έκοψε στα δύο ώστε να μπορέσει να τη μεταφέρει στο Παρίσι. Το έργο αυτό δεν επιστράφηκε ποτέ στην Ιταλία. Πέρα όμως από όσα πήρε ο Ναπολέοντας κάνοντας αφαίμαξη ειδικά στις ιταλικές συλλογές γλυπτών και ζωγραφικής, σημαντική εισροή εκθεμάτων σημειώθηκε και χάρη στις ανασκαφές που έγιναν με πυρετώδεις ρυθμούς από Γάλλους αρχαιολόγους τον 19ο αιώνα στην Ελλάδα, την Τουρκία, την Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή. Ανάμεσα σε αυτά τα εκθέματα είναι η Αφροδίτη της Μήλου και η Νίκη της Σαμοθράκης. Σήμερα στο Λούβρο εκτίθενται 35.000 έργα τέχνης, αλλά οι συλλογές του αριθμούν συνολικά τα 445.000 Εν συνεχεία, τα εκθέματα αυξήθηκαν θεαματικά κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων. Ο ίδιος ο αυτοκράτορας ονειρευόταν να δημιουργήσει στο Παρίσι το μεγαλύτερο μουσείο στον κόσμο. Κατά τις εκ¬στρατείες του λοιπόν καθιέρωσε στους όρους ειρήνης πολεμική αποζημίωση σε είδος και, συγκεκριμένα, σε έργα τέχνης που εκτιμούνταν από Γάλλους ειδικούς. Τότε προστέθηκαν στο Λούβρο αναρίθμητες αρχαιότητες από την Ιταλία, την Αυστρία, τη Γερμανία, την Ελλάδα, την Αίγυπτο, τη Μέση Ανατολή και άλλες περιοχές. Ανάμεσα σε όσα πήρε ο Ναπολέοντας ήταν και μια τεράστια ελαιογραφία του Πάολο Βερονέζε σε καμβά, «Ο Γάμος στην Κανά», διαστάσεων 9 Χ 6 μέτρων, που κοσμούσε ιταλικό μοναστήρι και την οποία ο Γάλλος ηγέτης έκοψε στα δύο ώστε να μπορέσει να τη μεταφέρει στο Παρίσι. Το έργο αυτό δεν επιστράφηκε ποτέ στην Ιταλία. Πέρα όμως από όσα πήρε ο Ναπολέοντας κάνοντας αφαίμαξη ειδικά στις ιταλικές συλλογές γλυπτών και ζωγραφικής, σημαντική εισροή εκθεμάτων σημειώθηκε και χάρη στις ανασκαφές που έγιναν με πυρετώδεις ρυθμούς από Γάλλους αρχαιολόγους τον 19ο αιώνα στην Ελλάδα, την Τουρκία, την Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή. Ανάμεσα σε αυτά τα εκθέματα είναι η Αφροδίτη της Μήλου και η Νίκη της Σαμοθράκης. Σήμερα στο Λούβρο εκτίθενται 35.000 έργα τέχνης, αλλά οι συλλογές του αριθμούν συνολικά τα 445.000 κομμάτια. Οι εκθεσιακοί χώροι του μουσείου καταλαμβάνουν έκταση 60.600 τετραγωνικών μέτρων. Οι δε ελληνικές συλλογές καλύπτουν 25 αίθουσες... Πολλά από αυτά, θα δούμε μαζί με τον Έλληνα αρχηγό μας ο οποίος θα μας κατατοπίσει απόλυτα για το καθετί από αίθουσα σε αίθουσα. Μετά το τέλος της ξενάγησής μας στο μουσείο, θα επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο μας. Διανυκτέρευση στο Παρίσι.